BULIMIA
autor: Aneta Barta , źródło: Plasterek.pl
BULIMIA
przepisy, paradoksy i zaklęcia
Autorka: Małgorzata Talarczyk
Rok wydania: 2010
Wydawnictwo: Media Rodzina
„...Godność jest trwałym przekonaniem jednostki o jej autentycznej wartości, jako człowieka będącego niepodzielną całością: jest ona moralnym składnikiem osobowości każdego z nas".
Jedną z cech osób cierpiących na zaburzenie odżywiania jest trudność w doświadczaniu godności. Trudność ta dotyczy, zarówno przeżywania godności osobistej, jak i właściwego oceniania jej źródeł takich jak: samoocena, samoakceptacja, szacunek dla siebie oraz poczucia wolności.
W książce Małgorzaty Talarczyk „Bulimia" nie znajdziecie szerokiego opisu przyczyn zachorowania na bulimię, autorka pominęła również kwestie rodzinne i środowiskowe. Zamiast opisywać mechanizmy choroby, Małgorzata Talarczyk skupiła się na indywidualnych aspektach osoby chorej na bulimię, głównie określonych mechanizmach psychologicznych, sprzyjających rozwojowi choroby oraz na warunkach wspierających jej objawy.
W ten sposób powstała niezwykła książka, będąca efektem wieloletniej pracy terapeutycznej autorki z osobami chorującymi na bulimię. Małgorzata Talarczyk w swoim podejściu terapeutycznym odrzuca pogląd, iż z chorobą, aby ją pokonać należy walczyć. Dla niej, walka z chorobą, oznacza walkę z osobą, która na nią cierpi. Nie można zatem zniszczyć bulimii nie niszcząc przy tym człowieka.
Jaka jest zatem droga wyjścia z choroby?
Akceptacja osoby chorej, taką jaka jest. Akceptacja jej własnego „przepisu" na bulimię (w książce znajdziecie ich 30, każdy z komentarzem autorki). Przepisu, który determinuje pojawienie się i rozwój choroby, oraz pokazuje gdzie należy szukać drogi wyjścia z bulimii. Bo poszczególne przepisy na bulimię, choć zawierają różne składniki, mają jedną cechę wspólną - pozbawiają jednostkę praw do godności.
Książkę Małgorzaty Tatarczyk „Bulimia" polecam wszystkim, którzy zetknęli się z problemem bulimii. Osobom, które na nią chorują, ich rodzinom, specjalistom pomagającym ją przezwyciężyć. To wartościowa pozycja, dzięki której droga do odzyskania godności i poprawy jakości życia, nie wydaje się taka przerażająca.
Artykuły o podobnej tematyce
-
Zaklęci w bulimię
W niniejszej publikacji określenia „zaklęcia" użyłam w paradoksalnym znaczeniu, gdyż słowo to, powtarzane jak tantry, nie tyle jest „sposobem leczenia chorób i unikania "zła", co raczej oznacza funkcjonowanie chorych w „zaklętym" sposobie myślenia i zachowania. W takim rozumieniu chore funkcjonują według pewnych własnych przekonań i schematów poznawczych, które implikują powtarzające się autodestrukcyjne zachowania. Również pewne określone sytuacje zewnętrzne wywołują powtarzający się sposób funkcjonowania, który podtrzymuje objawy choroby.
W takim rozumieniu, „zaklęcia" paradoksalnie nie „odpędzają", lecz „przyciągają", stanowiąc warunki wspierające bulimię.
Komentarze (0)
Zaloguj się, aby dodać komentarz