Operacja wymaga zalogowania

Zaburzenia zachowania u dzieci

autor: Aneta Barta , źródło: Plasterek.pl

brak oceny

Zaburzenia zachowania u dzieciZaburzenia zachowania u dzieci

Teoria i praktyka


Red. naukowa: Artur Kołakowski

Wydawnictwo: GWP

Data wydania: 2013


Większych bądź mniejszych problemów z zachowaniem swojego dziecka doświadcza prawdopodobnie każdy rodzic. Prędzej, czy później każdy uroczy brzdąc pokazuje na co go stać, doprowadzając swoich rodziców do granic wytrzymałości. Czym dziecko starsze, im więcej w nim samodzielności i chęci decydowania o sobie, tym jego wybryki stają się coraz poważniejsze. Doskonale ten stan rzeczy sparafrazowała moja znajoma pisząc: „dzieci to rzeczywiście aniołki, którym maleją skrzydełka, gdy nogi zaczynają rosnąć". Jednakże taki stan rzeczy to „pewna norma", na którą przystaje każdy rodzic, czy wychowawca. Mówi się nawet, że młodość rządzi się własnymi prawami, więc pewna doza złego, czy agresywnego zachowania jest wpisana w dziecięcy rozwój.

Ale co się dzieje, gdy cienka granica pomiędzy epizodycznymi wybrykami, a zaburzeniem zachowania zostaje przekroczona? Co z dziećmi, o których rodzice i nauczyciele mówią, że z nimi od samego początku są tylko same kłopoty? Takim dzieciom zostaje przyklejona etykietka: dziecko problemowe, dziecko agresywne, dziecko sprawiające problemy wychowawcze... . Ale przecież dzieci ze swej natury nie rodzą się złe. Nie przychodzą na świat z zaprogramowaną agresją, czy zaburzeniem zachowania. Mało tego, można śmiało powiedzieć, że za powstawanie problemów z zachowaniem rzadko kiedy, żeby nie powiedzieć nigdy, odpowiedzialne są jedynie dzieci.

Co zatem sprawia, że ze słodkiego malucha wyrasta agresywny nastolatek, co takiego dzieje się w trakcie rozwoju dziecka, iż urocza dziewczynka zmienia się w małego agresora, który nie potrafi usiedzieć na miejscu? Jak pomóc takim dzieciom, co zrobić, by najbliższe im osoby zamiast załamywać ręce znalazły sposób na poprawę zachowania swoich dzieci?

Na te pytani i wiele innych znajdziecie odpowiedź w książce Zaburzenia zachowania u dzieci pod redakcją naukową Artura Kołakowskiego. Od razu uprzedzam, iż nie jest to książka z serii poradników na każdy problem. To kompleksowa, rzetelna i bardzo obszerna publikacja na temat agresji i zaburzeń zachowania u dzieci i młodzieży. Przedstawia nie tylko wyniki badań nad agresją i zaburzeniami zachowania, ale przede wszystkim pokazuje praktyczne - rzeczywiście realizowane - programy terapeutyczne.
Książka składa się z trzech części.

Część I opisuje agresję i zaburzenia zachowania od strony diagnostycznej. W części tej przedstawione są takie tematy jak: wpływ ADHD na zachowanie, czy problem bullyingu, czyli przemocy pomiędzy rówieśnikami.
Cześć II skupia się na programach leczniczych i sposobach niwelowania negatywnych skutków agresji i zaburzeń zachowania. W książce zostały zaprezentowane dwa - według autorów najbardziej obiecujące - nurty psychoterapii mianowicie: psychoterapia poznawczo-behawioralna oraz terapia rodzinna.
Część III dotyczy funkcjonowanie dzieci z zachowaniami agresywnymi i zaburzeniami zachowania poza domem i rodziną - przede wszystkim w szkole, ale także w świetlicy terapeutycznej ośrodku wychowawczym, czy w domu dziecka.

Chociaż może się wydawać, że jest to publikacja wyłącznie dla specjalistów pracujących z dziećmi mającymi problemy z zachowaniem, to polecam ją każdemu rodzicowi, który dostrzega u swojego dziecka problemy z zachowaniem. Książka zawiera mnóstwo przykładów i odniesień do rzeczywistych sytuacji. Pokazuje, jak wprowadzać w życie proponowane rozwiązania, co znacznie ułatwiają załączone materiały do pracy.

Jak dla mnie najlepszą rekomendacja książki są słowa redaktora naukowego Artura Kołakowskiego „Dzieci nie rodzą się złe i możemy próbować ochronić je przed różnymi życiowymi konsekwencjami". Książka potwierdza to przekonanie, pokazuje, jak dawać szansę po raz kolejny, jak pomagać i interweniować, by odnieść najlepszy skutek, no i przede wszystkim myślę, iż dla niejednego rodzica może być balsamem na serce, zszargane agresywnym zachowaniem dziecka.

A zatem, czy warto przeczytać tę książkę?

Ponownie odwołam się do słów Artura Kołakowskiego: „Jeśli dzięki tej książce uda się coś zmienić w życiu choćby kilku dzieci, będzie to znaczyło, że było warto ją napisać".

A więc, jeżeli dzięki tej książce uda się Wam coś zmienić w życiu własnego dziecka, będzie to oznaczało, że warto było ją przeczytać.

Polecam

Aneta Barta

Komentarze (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz

Nie ma jeszcze komentarzy